دریای تلخ

If you don't hold pain in your arm, it'll swallow the space and grow much bigger than expected دریای تلخ...

توی آینه که نگاه می‌کنم، هزارتا چیز می بینم که نمیشه دوستشون داشت؛ اما من سرجمع از دهن افتاده بودم. به اخلاقِ تند و نگاه ناجور و پیشونی کوتاه ربطی نداشت.

هربار، هربار. 

دریای تلخ...

''از تو چه مانده است، بعد از آن که رهایت کردند؟''می گویم خاموش باش، من همانم که هستم.''از تو چه مانده است، بعد از آن که رهایشان کردی؟''می گویم حرف نزن، تیک تاک ساعت دارد می رود روی اعصابم. می بینی؟من دریای تلخ...ادامه مطلب

+داشتی چیکار می کردی؟
_ ریاضی می خوندم
+ همینجوری خوندی یا مجبور بودی؟
_ فرقش چیه؟ 

(سری به نشانه تایید تکان می دهد و محل را ترک می کند)

دریای تلخ...

I tear you down but you help me grow 
 I broke your heart but you still won't go
 just chew me up and spit me out
cause I deserve to feel my bones break
 Don't wanna be the one letting you down
I need to leave you won't let me today
I try to scream but I can't make a sound
Guess I really got nothing to say
 Don't wanna be the one letting you down
I need to leave you won't let me today
I try to scream but I can't make a sound
Guess I really got nothing to say
Guess I really got nothing to say 
Guess I really got nothing to say
Guess I really got nothing to say
Nothing to say
 

دریای تلخ...

درست وقتی که آدم احساس می کنه به یه جایی تعلق داره و باید تلاش کنه تا به اونجا برسه، آخرین چیزی که نیازه شک کردن ه. مزخرف ترین و سمی ترین حس دنیا شک کردن ه. شک می کنیم که آیا یک نفر یا یک محل مخرب و ترک کنیم یا نه، شک می کنیم که آیا فکر کردن به درست ترین چیزا اصلا درست هست یا نه، شک می کنیم راهی که اول و آخر باید درپی بگیریم بیراهه ست یا نه؛ و بلاخره در بدترین حالت، به خودمون شک می کنیم، که آیا لیاقت حقیقتِ روحمون و داریم یا نه..

دریای تلخ...

امروز بالاخره بهشون گفتم و پدرمادرم بدون این که یه لحظه به عقلم یا توانایی هام شک کنن بهم اعتماد کردن. تازه کم کم دارم می فهمم چقدر با ارزشه این اعتماد کردن و این آزادگذاشتن ها با اطمینان به این که می دریای تلخ...ادامه مطلب

اگه اسمش و بذارم خیال و توهم یکم در حقت اغماض کردم؛ چون اونقدری توی ذهنم ساخته و پرداخته شدی که تصویرت کم کم داره واقعی و قابل لمس میشه. می دونی چرا؟ چون توی زندگی کردن با تصورت به شدت حرفه ای شدم؛ ان دریای تلخ...ادامه مطلب

یه تو دهنی از من طلبکاری. 


(اول فکر کردم که جنس خودم و خوب میشناسم،
اما بعد یکم که دقیق شدم، دیدم من در برابر حقه های حقیر تو قدیسه محسوب میشم)

دریای تلخ...

چطوری میتونی همزمان انقدر جذاب، مخدر، اعتیادآور، ترسناک، دردناک و دلهره آور باشی؟ 
چطوری ممکنه یک نفر هرروز مشغول به کشفت باشه و هنوز حسف کنه که هیچی ازت نمی دونه؟
فکر کنم همه فهمیدن که میتونی بدون وابستگی به زمان و شرایط
با ظرافت تمام لقب "ناشناخته" رو برای خودت نگه داری.
 

دریای تلخ...