بی حوصلگی روز های آخر هفته

دوباره یه آخر هفته جدید اومد و یک نواختی زندگیم شدید تر شد. اما هرازچند گاهی که پست های وبلاگمو بازبینی می کنم میبینم یه موضوع تکراریه که داره تو نوشتار های مختلف تکرار می شه . اونم چیزی نیست جز یک نواختی . 

فکر کنم نوشتن ده تا پست تکراری بهم فهمونده باشه که با غر زدن هیچ چیز درست نمیشه . بنابراین سعی می کنم توی هر پست چیزی بنویسم ک حداقل مبحثش دو سه تا فرق داشته باشه با پستای قبلی ! یک نواخت نباشه وبلاگ .. 

بعد مدت ها رفتم تو گوگل درایوم .. یه فایل و باز کردم و در نهایت اشک شوق دیدم که تنها سه صفحه از نود صفحه رمانم باقی مانده ... دو سال پیش .. واقعا خوب می نوشتم ! شکی نیست که جزو استعداد های اصلیمه . اما حرفه هایی هم هست که بیشتر از نویسندگی دوستشون دارم ... 

همین سخت می کنه کار رو ..

موفق باشید

دریای تلخ...